QUETZALTENANGO ( 9 - 12 APRIL 2016 )

 We kiezen om met de lokale bus, chickenbus, verder te reizen naar de hoofdstad van het Hoogland, Quetzaltenango of kortweg Xela. Na drie uur worden we gedropt in de buurt van de vieze en vuile busterminal van de stad. We zijn letterlijk even het Noorden kwijt. Het is een mierennest van bussen en mensen! Gelukkig is er een lokal die ons door de vele marktsteegjes loodst en ons zo naar de andere kant van de terminal brengt en ons op het juiste microbusje zet. 

Na wat zoeken vinden we ons hostal " El colibrie".
We voelen ons er meteen thuis, het is een oase van rust en gezelligheid !
Alex, een Canadese backpacker die dit hostal tijdelijk helpt runnen, verwelkomt ons.  Het oude stadje oogt eenvoudig en gezellig. Op zondag is het rond het centraal park drukker dan anders...kraampjes, muziek, kuierende koppeltjes...
We genieten van het leven in het hostal, boodschappen doen en met anderen ons potje koken in de gemeenschappelijke keuken, de gezellige babbels.

 Het is een leuk allegaartje, zo is de één muzikant in de lokale pizzeria, een ander is vrijwilliger in een schooltje in de buurt, nog een ander kwam naar hier om muziek te schrijven,..
We willen graag een dagtocht maken naar de mirador van de actieve vulkaan Santiaguito, maar zijn wat terughoudend door de vele verhalen van overvallen tijdens dagtochten. We informeren in een travelburo om dit met een gids te doen.  Als we Alex vertellen over de schandalige woekerprijzen die zij vragen stelt hij voor dat we een deel met hem meestappen.

Hij wil de volgende dag namelijk op tweedaagse naar de vulkaan Santiaguito. Dat laten we ons geen twee keer zeggen. Eerst met de microbus naar de terminal, dan met de chickenbus naar het bergdorp Llano de Pinar en de tocht kan beginnen. Het pad verdwijnt beetje bij beetje in de bergen. Al vrij vlug is duidelijk dat het tempo van Alex en Lisa te hoog ligt voor ons. We gaan alleen verder op eigen tempo. We ontmoeten enkele boeren en enkele lokalen, allen heel lieve mensen die ons helpen en de weg tonen.

In de late namiddag staan we aan de voet van de vulkaan Santa Maria, tevens het zadel van dit gebergte. Volgens een schaapherder hebben we de afslag naar de mirador van de vulkaan Santiaguito gemist. Maar het kan ons niet schelen. Het zicht is hier fantastisch mooi. We geraken zonder problemen terug in ons hostal ( we hebben het systeem van lokaal vervoer ondertussen door ).

Rond Xela zijn veel bergdorpen waar vooral farmers wonen. Boeren die groenten en fruit telen en deze op de lokale markten proberen te verkopen.
De volgende dag gaan we naar zo'n markt...het is er, zoals altijd, een gezellige en leuke bedoening. Er is echt een overvloed aan groenten en exotisch fruit. We eten elke dag onze portie papaya, mango, ananas, meloen, banaan,...
De laatste namiddag brengen we door in ons hostal en regelen wat praktische zaken.