LANQUIN ( 17 - 20 APRIL 2016 )

Het is nog donker als we Nebaj met de bus verlaten. We zitten alleen op de bus. Onderweg stappen steeds meer lokalen op. Na anderhalf uur is er een plasstop bij een busterminal in een bergdorp. We zijn er niet alleen! Van overal komen pickups en bussen toe met mensen met kippen, kalkoenen, varkens,...

Ze gaan allemaal naar de beestenmarkt in het dorp om hun dieren te verkopen! Eéntje vraagt ons of wij geen kalkoen willen kopen ! De busrit gaat verder door de bergen en de jungle. We krijgen een totaal ander beeld van Guatemala te zien: prachtige natuur met alleen nog onverharde wegen en veel armoedige houten huizen. 

Als we de grote stad Coban naderen is er weer asfalt. In Coban moeten we overstappen in een microbus naar Lanquin. Als we uitstappen en hulp vragen blijkt dat de halte van onze microbus ergens anders in de stad is. Bepakt en bezakt gaan we ernaar op zoek. Op straat is veel politie en leger aanwezig. Als we iemand hierover aanspreken zegt hij " muchas problemas in Coban". We zijn blij dat we hier niet moeten blijven en nog blijer als we in de juiste microbus zitten richting Lanquin. 

We rijden steeds dieper de jungle in! In de late namiddag droppen ze ons aan de ingang van het terrein van ons hostal.Het is nog even stappen. Bezweet, oververhit en totaal uitgeblust melden we ons aan bij de balie. We reserveerden een 2persoonskamerhut  maar krijgen een dorm.

Als we dit aankaarten excuseren ze zich en krijgen we een 2 persoonskamerhut met privé-badkamer. Gelukkig...want ik zit plots met ernstige diarree en kom de volgende 24u onze hut niet meer uit (enkel van bed naar wc en terug!)
Voor Martien dus een dagje alleen op stap, zwemmen in de rivier...

De volgende dag ben ik beter en stappen we samen naar het dorp, wat groter en gezelliger is dan ik dacht. Ons hostal is prachtig gelegen midden in de jungle en langs een rivier. We zijn hier vandaag de enige toeristen! In de namiddag besluiten we om een wandeling te maken door de rivier. In de rivier zijn veel lokalen bezig...moeders doen de was, kinderen spelen in het water, anderen duiken naar kreeft en karrakollekes.

's Avonds bezoeken we de grot in de buurt, bekend om zijn vleermuizen. We zijn nog maar net binnen als het hevig begint te regenen buiten...onze eerste regen in twee maanden ! Bij valavond zitten we bij de ingang van de grot te wachten tot alle vleermuizen wakker worden en naar buiten vliegen. We hebben pech, want slechts een klein groepje ziet het zitten om de tropische stortbui te trotseren.

De laatste dag bezoeken we waarvoor we naar Lanquin gekomen zijn: de natuurlijke turkooizen waterbassins van Semuc Champey, 10km van ons hostal. Het is opnieuw stralend weer. We puffen en blazen bij het beklimmen van de helling van de berg naar de mirador, waar we een prachtig zicht hebben op de mooie bassins. Tijdens de klim zijn mannen bezig met het pad te vegen! Toppunt van kuisziekte...in de jungle blaadjes wegvegen!

Terug beneden plonzen we in het water. Deze waterbassins zijn zeven natuurlijke bassins achter elkaar met helder turkoois water, en dit alles in een prachtig jungle-decor! Dit is genieten! In de late namiddag komt steeds meer volk toe, tijd om terug te keren naar ons hostal.