We konden zelf ervaren dat Cuba geen
backpackersland is! Het vervoer en de overnachtingen zijn behoorlijk duur. De
meeste toeristen reizen hier met reisorganisaties die alles netjes regelen voor
hen ( Transtur en Cubatur ) of huren een auto. Backpackers zijn aangewezen op de
Viazul-bussen die je van stad tot stad brengen ( met soms lange wachtrijen om
te reserveren of volle bussen !). Wil je daarvan afwijken dan ben je aangewezen
op taxi’s ( die heel prijzig zijn ! ). Overnachten kan bij de mensen thuis in
Casa Particulares die dan op hun beurt een netwerk hebben met bevriende casas
overal in Cuba. Zo kregen we een redelijk beeld hoe de gewone Cubanen leven. We misten soms wel de ontmoetingen met andere
backpackers om reiservaringen te delen.
Cuba is een socialistische republiek die beetje bij beetje meer vrijheid toelaat, maar volgens sommige Cubanen de teugels nog vrij strak houdt:
“ dé Cubaan “ bestaat niet, elke Cubaan ziet er
anders uit. Het is een mix van blanken ( Spanjaarden ) en vele soorten
Afrikanen ( ooit slaven ). Je hebt ze in alle kleuren en maten !
Ze zijn eerder ingetogen en rustig van aard
( ze komen beetje bij beetje los van het juk van het socialisme ). Dat merk je ook in hun muziek en dansen, ze
dansen heel ritmisch maar vrij beheerst. Ze lijken soms wat gelaten en zelfs
wat afstandelijk. Eénmaal je contact met hen hebt bloeien ze open. Cubanen zijn
erg ijdel en trots…hoe arm ze ook zijn, ze zijn altijd mooi gekleed en zien er
altijd fris uit !
Cuba is een land vol verrassingen, heel complex
en als buitenstaander moeilijk te begrijpen. Het onmogelijke is hier mogelijk, maar het
mogelijke is hier soms ook onmogelijk ! Het leven van de Cubanen loopt parallel
naast de ( rijke ) reizende toeristen. Het is niet evident om als toerist mee te reizen met de lokale
bussen of als Cubaan mee te reizen met
de toeristenbussen. Daardoor hebben we, na een maand reizen, nog altijd weinig
zicht hoe en onder wel spelregels hun leven zich afspeelt.
Cuba is een socialistische republiek die beetje bij beetje meer vrijheid toelaat, maar volgens sommige Cubanen de teugels nog vrij strak houdt:
Sinds 2011 kan elke Cubaan een licentie krijgen als
zelfstandige ( opticien,…)
Het onderwijs is voor iedereen gratis en vrij
goed uitgebouwd. Iedereen krijgt een degelijke
opleiding ( daardoor zijn er te veel dokters in Cuba ). Ook de gezondheidszorg
is volledig gratis voor alle Cubanen.
We zagen heel weinig agressie en criminaliteit,
de wetten en straffen zijn ook vrij streng.
Wie iemand doodt ( of per ongeluk doodrijdt ) gaat de gevangenis in. Ook
toeristen !
Alles
moet strikt volgens de regeltjes. We werden meermaals aangesproken en/ of op de vingers getikt omdat we iets anders deden dan verwacht ( zo moet je
je beurt buiten afwachten bij een bank, je moet mooi in de rij staan om bediend
te worden,…)
Voor Cubanen is het nog steeds moeilijk om een
reisvisum te krijgen
·
De socialistische gedachte van “ iedereen is
gelijk “, is in de realiteit steeds minder waar.Er groeien steeds grotere verschillen in “
klassen “:
-
De rijkste groep zijn de Cubanen die
rechtstreeks met de toeristen te maken
hebben: Dat zijn taxichauffeurs, muzikanten, wc-madammen,… ( door de fooien )
-
De tweede groep zijn de eigenaars van de Casa
particulares, zij verdienen goed, maar moeten ook veel taks betalen aan de
overheid.
De derde ( en nieuwe ) groep zijn de zelfstandigen…zij
verdienen goed, maar betalen tot 80 % taks op hun loon. Er wordt daardoor veel
illegaal gewerkt ( de tabaksboeren moeten 90% van hun oogst aan de overheid
afstaan voor een appel en een ei ).
De armste groep zijn, ongelooflijk maar waar,
alle Cubanen die lang studeerden en werken voor de overheid: de dokters,
politieagenten, onderwijzers. Zij
verdienen zo’n 20 $ per maand !
Doch niemand heeft honger. Elke Cubaan krijgt van de overheid een
voedselbonnenboekje waarmee hij/zij elke maand een hoeveelheid
basisvoedingsmiddelen ( rijst, suiker, bloem,…) gratis mag afhalen in één van
de staatswinkels.
Cuba is een prachtig eiland, met veel groen en
mooie koloniale steden. Jammer dat de mooiste witte stranden van het
eiland enkel nog sjieke en dure toeristengetto’s zijn, waar er voor de gewone Cubaan geen plaats meer is ( Varadero,
Cayo Largo,..) .
Havana spreekt tot de verbeelding en vonden
wij de max ! Van de mojitos kregen we niet genoeg, van de
rijst met bonen daarentegen wel !
Cuba betekent oldtimers en paarden, muziek en
dans, sigaren en rum, zon en palmbomen, Fidel en hun nationale held, Che
Guevara !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten