FLORES - TIKAL ( 21 -23 APRIL 2016 )

Ik zou wel eens wel eens willen beginnen met een andere zin en zeggen: we nemen de trein.....maar er rijden geen treinen in Guatemala! Dus: we nemen de bus tot in Flores. We worden opgehaald in ons hostal Oasis de traveler. We zijn zeer blij dat we ons ticket daar bestelden want we werden verwittigd dat er soms illegale tickets worden verkocht. Wij zijn getuigen dat dit inderdaad mogelijk is. De bus komt op zijn guatemalteeks een half uur te laat. Wij zijn de allerlaatste die mee moeten.

Dan beginnen ze pas alle rugzakken op het dak te laden. Er wordt 1 km verder gereden waar een ander busje staat te wachten. Enkele rugzakken moeten er weer af en 2 jongeren moeten verhuizen naar een andere bus, dan blijkt dat die een fout ticket hebben. Ze kunnen kiezen ofwel daar op de piste blijven waar het pokkeheet is ofwel een nieuw ticket kopen. Veel keuze hebben ze dus niet....rugzakken weer op het dak en we kunnen met één uur vertraging eindelijk vertrekken.
Na 11 uren rit komen we aan in Flores.

Dit rustig stadje is gelegen op een klein eiland in het Lago de Petén Itza, verbonden met het vasteland door een brug. We hadden de tip gekregen om te logeren in mirador del lago en dit blijkt een zeer uitstekende keuze te zijn. De muziek staat wel keiluid bij onze aankomst en dit kunnen we missen als de pest na een vermoeiende busrit. Maar ze zijn zo vriendelijk om ons een kamer aan te bieden aan de andere kant van de bar met zicht (en veel aangename wind) op het meer.

Flores is een zeer mooi stadje met een totaal andere uitstraling dan de andere steden. In nog geen uur kunnen we de hele stad rondwandelen. Er zijn veel gezellige eet-en drankmogelijkheden.
We kozen voor Flores om in de buurt van Tikal te zijn. Dit zou een hoogtepunt moeten worden van onze reis en dit werd het dan ook.

Om 4u30 vertrekken we want om 6u gaat het park open. We willen de drukte en de hitte voor zijn.
Tikal zou 1 van de indrukwekkendste Maya-opgravingen zijn. Wij staan met ons mond vol tanden bij het zien van de ruïnes. Fantàstico, impresionante, hermosa, bonito, intimidar, ambrumadora,...onbeschrijfelijk zowel in het spaans als het nederlands. De vindplaats ligt in het Parque Nacional Tikal een beschermd gebied van 576 vierkante km aan de rand van het veel grotere Reserva de la Biosfera Maya. Vijf enorme tempels torenen 6O m uit boven het regenwoud.

En hier om heen staan nog duizenden andere bouwsels vele nog half begraven onder reusachtige wortels. We laten ons rondleiden door een gids. Luis weet veel te zeggen over de geschiedenis, de betekenis van de tempels. Ja daarvoor is hij natuurlijk gids :). Hij kwam ooit op national geographic met een reportage over 'overleven in de jungle van Guatemala'. Bij een termieten hoop krabt hij de termieten uit hun nest en we krijgen de kans om even te proeven. De diertjes smaken hier naar wortel en met de nodige fantasie is dit te bevestigen.

Klein als ze zijn zouden we er heel veel moeten eten vooraleer we het gevoel hebben van 1 wortel op te smullen. De fauna is ook heel spectaculair. We zien prachtige vogels die heel mooie liedjes fluiten. Kleine vogels zijn dan grote vlinders en grote vlinders zijn kleine vogeltjes. Zeer mooi om van alles 
te genieten.
Die maya's hielden er ook een speciaal gedachtengoed op na. De zonnegod zou moeten weten dat al die mensen nu dagelijks op zijn tempel lopen dan zou hij wellicht enkele onaardige dingen vragen aan zijn Goden??

De zonnegod liep ook nooit de kalkstenen trappen omhoog omdat hij altijd werd gedragen. Enkel de hogepriester mocht de tempel betreden. Een van de hoekstenen van de Maya wereld was een obsessie met tijd. De mayakalender telt 20 maanden van 18 dagen. Ze waren niet alleen gefascineerd door de tijd maar ook door de hemel en besteedden veel tijd en energie aan het ontrafelen van patronen daarin. Ze hadden een grote kennis van astronomie. Hun tempels werden gebouwd volgens de windrichtingen met de inval van het zonlicht op specifieke plaatsen volgens het seizoen.
De tempels werden gebouwd door vrijwilligers. Het was een grote eer om mee te bouwen aan die groteske tempels.

In het regenwoud leven er nog vele diersoorten, waaronder brulapen, luipaarden,toekans en parkieten. We hebben ze allen gezien behalve het luipaard, maar hiervoor niet getreurd. Na de rondleiding met de gids kunnen we vrij rondwandelen. Wij durven van geen pad afwijken want het is zeer ingewikkeld om de weg terug te vinden en wij hebben geen zin om te verdwalen. We horen plots een brullend geluid en het angstzweet (naast het andere zweet) breekt uit. Blijkt dat dit geen luipaard gebrul is maar gewoon een aap. Na een 5tal uren houden wij het voor bekeken.
In de late namiddag nemen we een boot naar de overkant van het meer en neem ik nog een duik in het meer.

Morgen is het zondag en in de rustige stad is alles gesloten, voor ons een goede reden om te vertrekken.