VINALES ( 5 - 9 MAART 2016 )

In het Grand Plaza Hotel bij Park Central regelen we ons busticket naar Vinales.Vinales is een beetje thuiskomen in cowboyland: veel mannen rijden hier te paard en dragen een cowboyhoed. Hun houten huisjes lijken net uit een Westernfilm geplukt.

Vinales ligt in een zeer rustige en prachtige vallei, omringd door mogotes (afgestompte bergen ).

Deze streek heeft een lange en beroemde traditie van tabak telen voor de alombekende Cuba-sigaren. We verblijven hier enkele dagen, we geraken steeds meer in ons Cuba-lével.

Het leven  is hier zeer gemoedelijk. We verkennen de vallei eens op ons eentje, een keer met een gids en één keer te paard. De vergezichten zijn mooi.  De farmers vertellen en tonen met trots de verwerking van tabak tot sigaar. We zuigen ook eens aan zo’n sigaar, waw, na 5 uur zit de slechte  smaak nog steeds in onze mond, speciaal !!!  Het leven van de farmers is heel eenvoudig. Ze kweken hun eigen groenten en hebben allen kippen en varkens, een uitgebreide kruidentuin en veel fruitbomen. Naast tabak wordt ook nog maniok, koffie en rijst geteeld.

We reserveren 2 plaatsen in een lokale taxi, een collectivo, om zo een dagje aan de Caraïbische zee door te brengen. De slechte wegen, de goede vering van deze oldtimer en een plaatsje achterin zorgen voor veel animo. Klinkt “old” en is ook echt old, deze oudbakken geraken onmogelijk door de autokeuring van Moorsele of Harelbeke. Het komt hier niet op een vies rookwalmke meer of min. Gelukkig is Vinales één en al natuurgebied. We rijden naar Cayo Jutia, een schiereiland op 60km van Vinales. Het is hier een zalig weertje, 25 °C en een zachte bries. Na enkele uren zijn we al ferm verschoeperd  want ons winterpelle is niets meer gewoon. Gelukkig bestaat er zoiets als aftersun !

Paardrijden is een primeur voor ons, we rijden 4 uur door de mooie vallei. Zowel de dieren als wij zelf hebben het naar de zin. Het zijn gelukkig semi automatische paardjes, alhoewel, soms komt hun competitiedrang naar boven en moeten we ingrijpen door aan de teugels te trekken.

 

Het eten is lekker maar beperkt, altijd kip, vis of vlees met rijst, bonen en bananenchips.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

HAVANA ( 2 - 4 MAART 2016 )

 

 

 Terwijl Kortrijk nog slaapt zwaaien Jolle en Jatse ons uit in het treinstation . Een cityhopper vliegt ons van Zaventem naar Amsterdam, waar we een uurtje later doorvliegen naar Cuba.

Een vlucht van elf uur die vlot verloopt: wat lezen, slapen, eten, films bekijken,..

Als we de warme lucht voelen en de wuivende palmbomen zien bij de uitgang van de luchthaven van Havana beseffen we dat we echt  in Cuba zijn !

We verblijven in een Casa Particulares bij Jorge en Isabel,  gewoon bij de mensen thuis. Zeer toegankelijk en iedereen verhuurt hier wel een kamer of 2.

We mogen vrij beschikken over hun huisje. Dus zeer handig dat ik 2 mondjes Spaans spreek en Martien een half, pero es  “Espanol con pelo “ ! Na 20 uur reizen zijn we doodop en gaan meteen slapen,we slapen 15 uur lang als roosjes !

We verblijven twee dagen in Havana. De jetlag speelt ons parten.


 

Havana is een mooie stad met veel charme, desondanks de vele vervallen koloniale huizen.

We voelen ons er meteen thuis. Het heeft iets sensueels en rustigs.

De hele stad wordt huis per huis uitgerookt om de muggen te doden die het Zika-virus overbrengen.

Muziek is overal aanwezig, het typische salsa ritme,  steeds bescheiden en rustig. Een schone mix van Spanjaarden en Afrikanen, allen ingetogen. En  de dames (maar ook veel heren) zijn goed uit 1 stuk gebouwd, met een poepke om U tegen te zeggen. Beetje bollig en zeer schattig.

We zien veel  mooie oldtimers,  stuk voor stuk rijdende museumstukken. Het idee dat we bij de Plaza  op hetzelfde plein staan waar vroeger duizenden Afrikaanse slaven werden verhandeld en verkocht voelt onwezenlijk aan. Euro’s omwisselen in de lokale munt, CUC, is een tijdrovende activiteit.

Er staan lange rijen mensen te wachten voor de Casa de Cambio.

Cuba en Havana spreken tot de verbeelding, maar voldoet in alle opzichten aan onze verwachtingen !

Na maanden van voorbereiden      is het eindelijk zover ! 

Onze dieren kregen een nieuwe thuis,  Fran zorgt voor onze tuinkabouter.

We namen afscheid van familie,    vrienden en collega's  op onze         " adiosborrel ".

Onze rugzakken staan klaar!        6 maanden

   avontuur lonken...

 

  Op naar Cuba !

   Martien en Filip